Dziewczynki, kobiety i włosy. Co komu wypada?

wlosy kobieta i dziewczynka

Ten artykuł nawiązuje do postu “Być kobietą w Polsce. Instruktaż”, w którym prezentujemy stereotypowe oczekiwania, z jakimi spotykają się dziewczynki i kobiety w toku całego życia. 

Jednym z aspektów wyglądu kobiet, który często poddaje się dyskusji są wybierane przez kobiety fryzury. Zastanawiałyście się kiedyś nad tym, co stoi za kulturowymi podszeptami, które sugerują nam, w jaki sposób kobieta na różnych etapach życia „powinna” nosić swoje włosy?

Długość włosów a wiek kobiety

Młode dziewczyny najczęściej komplementowane są za zapuszczanie bujnych kosmyków natomiast wybór krótkich cięć bywa w ich wypadku uznawany za nietrafiony lub wręcz kontrowersyjny. Sprawa fryzur odmiennie prezentuje się wśród kobiet dojrzałych – bardzo często ścinają one długie włosy lub przynajmniej ujarzmiają je za pomocą przeróżnych upięć. Skąd wziął się ten niepisany wiekowo-włosowy podział i jak łączy się on z kulturowo narzucanymi kobietom rolami?

Długie włosy i młodość

Wszystko tak naprawdę, jak to zwykle bywa w temacie kobiecego wyglądu, sprowadza się do tematu atrakcyjności. Od wieków długie włosy kojarzone są z płodnością i seksualnością, którą młode kobiety powinny (nienachalnie, ale) epatować by zostać uznane za piękne, a co za tym idzie – zasługujące na uwagę mężczyzn. Jednocześnie długie pukle spadające na ramiona kojarzą  się też z dziewictwem, czystością i panieństwem. Dziewczyny, które decydują się na fryzurę „na chłopaka” (zwróćcie uwagę, że już w samej tej nazwie jak na dłoni widać stereotypowe myślenie na temat płci i wyglądu) bywają krytykowane za swoje estetyczne wybory. Wiele osób uważa, że „oszpecają się” one na własne życzenie – w końcu jak można z własnej woli rezygnować z wizytówki kobiecości, jaką są długie włosy? Przez to, że żyjemy w kulturze, która bardzo wyraźnie i odgórnie rozgranicza cechy na te męskie i te kobiece, mieszanie ze sobą atrybutów obydwu płci odbierane jest wręcz jako burzenie niepisanych zasad społecznego porządku, w ramach którego funkcjonujemy.

Zobacz też: Wygląd dziewczynek. Czemu lepiej go nie komentować?

Krótkie włosy i dojrzałość

Dlaczego jednak długie włosy z wiekiem zaczynają być widziane jako nieodpowiednie dla kobiet? Tu wracamy do zasygnalizowanego wyżej tematu podobania się potencjalnym partnerom. Nadal nierzadko spotkać można się z opiniami, że długie włosy (kojarzone kulturowo z uwodzeniem) kobietom w pewnym wieku po prostu nie przystoją (podobnie jak na przykład noszenie ubrań lub makijażu w zdecydowanych, wyrazistych kolorach). Według obiegowej opinii starsze kobiety nie powinny podkreślać swojej cielesności, ponieważ kłóci się to z rolą skupiającej się na mężu i dzieciach piastunki domowego ogniska. Pomyślcie chociażby o takim rytuale jak oczepiny, lub o obecnych w wielu kulturach zwyczajach, w myśl których kobiety zamężne powinny wiązać włosy, ukrywać je pod przeróżnego rodzaju tkaninami lub golić i przyodziewać peruki.

Zobacz też: „Uśmiechnij się!” Ile razy to słyszałaś?

Stereotypy na temat włosów

Na podstawie obyczajów skupiających się wokół kobiecych włosów, dość łatwo zauważyć, jak absurdalne są otaczające nas stereotypy płci i jak dalece ingerują one w naszą codzienność. Długość włosów i sposób ich noszenia nie są przypadkowe – nie warunkują ich jedynie wygoda lub nasze prywatne preferencje. Warto pamiętać o tym, że styl w jakim obydwie z płci noszą swoje włosy i kryjące się za tym znaczenia, nie są wcale takie naturalne jak na pierwszy rzut oka mogłoby się nam wydawać. Jeśli jak mantrę powtarzamy dziewczynkom, że powinny nosić długie włosy, bo tak będą wyglądać bardziej kobieco, co tak naprawdę mamy na myśli? Czy sami w ogóle zastanawiamy się nad tym, wygłaszając takie stwierdzenia. Dlaczego dziwi nas widok chłopca z długimi włosami? Czyż to nie paradoksalne, że włosy na głowie, ze swej natury  będące wyjątkowo neutralnymi płciowo częściami ciała, podlegają tak kategorycznemu genderowemu podziałowi?

Zobacz też: Córka i pomoc w domu. Czego oczekujemy od dziewczynek

Włosy i dzieci

W rozmyślania nad fryzurami w kontekście płci warto włączyć dzieci. Temat włosów przewija się często w życiu codziennym, a na ich podstawie w naturalny, niewymuszony oraz prosty sposób można rozpocząć z dzieckiem rozmowę o normach w wyglądzie kobiet i mężczyzn. Warto powiedzieć dziecku, że sposób ubierania się i dobierania fryzury nie jest przypisany do konkretnej płci a w podejmowaniu decyzji związanych z wyglądem najważniejsze jest kierowanie się tym, co nam się podoba, co jest funkcjonalne i w czym czujemy się dobrze.

Czy nie jest to zbyt „wydumany” temat na rozmowę? Naszym zdaniem nie. Zauważanie i niwelowanie stereotypów płci ograniczających dzieci (i nas wszystkich) zaczyna się w końcu właśnie od zrozumienia, że każdy człowiek, bez względu na swoją płeć, ma pełne prawo do swobodnego wyrażania siebie i do wolnego wyboru – od fryzury poczynając na drodze życiowej kończąc.

3 thoughts on “Dziewczynki, kobiety i włosy. Co komu wypada?”

  1. Rok temu, córka, ukończone 14 lat. Wzięła maszynkę do strzyżenia. Cała umywalka włosów długości ok 45 cm. Zostawiła 2 mm i ma takie do dzisiaj. Z początku miała wątpliwości co do nowej fryzury. Podpuszczałem ją, żeby tak już zostało.
    Wtedy ścięte włosy oddała na produkcję peruk.

      1. U mnie jest problem z kolorem włosów. Zaczęłam farbować na tęczowe kolory od 26 roku życia dopiero I od tego czasu słyszę regularnie od mamy i ciotki ze mi było lepiej w naturalnych. Minęło 5 lat, ja już odrost mam częściowo siwy, ale moje farbowanie na turkus nadal złe. Słowo daje słyszę to w każdej rozmowie.

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Scroll to Top