Zainspirowana metodologią „Start with why”, którą proponuje Simon Sinek postanowiłam przyjrzeć się moim celom wychowawczym za jej pomocą. „Start with why” to metoda filtrowania wszystkiego, co robimy przez trzy soczewki: DLACZEGO, JAK i CO.
“Złote koło”
Filozofia Start with why wydaje się prosta i przyjmuje następującą logikę: DLACZEGO stojące za moimi działaniami reprezentuje kluczowe wartości, jakie wyznaję; z wartości tych wynika JAK wykonuję działania i CO robię by moje aktywności odzwierciedlały moje wartości. Sinek nazywa ten model „złotym kołem”, gdzie DLACZEGO jest podstawą i najważniejszym pytaniem. To jest punkt startowy dla wszystkiego, co robimy. Bez wiedzy o naszej najgłębszej motywacji trudno jest wypracować JAK i CO powinniśmy robić. Albo będziemy działać po omacku.
Tym, którzy nie znają wystąpienia Simona Sinka polecam wysłuchać jego wykład podczas konferencji TED.
Start with why mamy dziewczynek
Podążając za logiką zaproponowaną w tej metodzie zastanawiam się, jakie jest moje rodzicielskie DLACZEGO.
Dlaczego ja chcę wychowywać moje córki na silne kobiety?
Dlaczego chcę im oszczędzić ograniczającego wpływu stereotypów płci?
Jest to swego rodzaju misja, która – jeśli nie będzie doprecyzowana i zgodna ze mną – może nie wystarczyć mi determinacji by wdrażać ją w życie. Czuję, że wychowywanie dziewczynek w idei równości jest przede wszystkim pracą nad zmienianiem status quo. A to ogromne wyzwanie. Wymaga siły, poświęcenia i odwagi.
A oto moje DLACZEGO:
Chcę wychować moje córki na silne kobiety, by miały odwagę zaufać swojej intuicji i żyć autentycznie (tzn. w zgodzie ze sobą). By umiały z determinacją i bez poczucia winy dążyć do tego, czego chcą.
Czuję, że moje JAK i CO jest wypracowywane w codziennym kontakcie z córkami i nie mam gotowego przepisu na to, jakie konkretne kroki przybliżą mnie do realizacji mojej misji. Jakby nie było, jestem początkującą mamą i codziennie mam poczucie, że uczę się, popełniając błędy. Tym, CO i JAK robię, wychowując córki będę dzielić się na blogu a poniżej formułuję mój obecny punkt widzenia.
JAK zamierzam postępować?
- #1
Traktować z szacunkiem i akceptacją
- #2
Promować wytrwałość
- #3
Pomagać budować wiarę w siebie
- #4
Doceniać za podejmowane wysiłki, a nie talent
- #5
Traktować indywidualnie, nie porównywać
- #6
Szanować uczucia córek i dzielić się swoimi
- #7
Wspierać, co mocne (rozwijać silne strony)
- #8
Stymulować odwagę, próbowanie nowych rzeczy
- #9
Dawać wybór i możliwość wpływania na swoje życie
- #10
Pokazywać, że wrażliwość nie jest słabością a odwagą (1)
- #11
Stworzyć bezpieczne środowisko do popełniania błędów
- #12
Akceptować to, kim są (a nie forsować to, kim chciałabym, aby były)
A co zamierzam robić by osiągnąć moje DLACZEGO w wychowaniu córek?
- #1
Nauczyć rozpoznawać i akceptować własne uczucia
- #2
Nauczyć wyrażać swoje zdanie
- #3
Nauczyć empatii
- #4
Nauczyć asertywności i proszenia o to, czego potrzebują
- #5
Zachęcać do rozpoznawania i słuchania intuicji
- #6
Pozwalać mówić „nie” i nauczyć bronić swoich granic
- #7
Nauczyć odpowiedzialności za siebie
- #8
Nauczyć krytycznego myślenia
- #9
Edukować, czym jest wolność, różnorodność, równość
- #10
Nauczyć radzić sobie z uczuciem wstydu (2)
- #11
Budować mój autorytet w oparciu o doświadczenie (3)
- #12
Podkreślać pozytywne kobiece i dziewczęce wzorce
- #13
Wskazywać na przejawy dyskryminacji i uprzedzeń
A jakie jest wasze DLACZEGO? Zachęcam was do przemyśleń i sformułowania własnej misji by świadomie kierować rozwojem waszych córek.
Przypisy:
- Wrażliwość w rozumieniu proponowanym przez Brene Brown: jako umiejętność “odsłonięcia się”, pokazania się drugiemu człowiekowi takimi jacy jesteśmy. Więcej na ten temat: https://www.ted.com/talks/brene_brown_on_vulnerability/transcript?language=pl
- Brene Brown nazywa wstyd epidemią naszej kultury, wstyd zwłaszcza u młodszych dzieci może być traumą i bardzo negatywnie wpływa na samoocenę. Więcej na ten temat: https://www.ted.com/talks/brene_brown_listening_to_shame?language=pl#t-1073450 oraz https://www.youtube.com/watch?v=gg7ynkkEu5Y
- Thomas Gordon w książce „Wychowanie w samodyscyplinie” wyróżnia cztery rodzaje autorytetu:
- oparty na doświadczeniu: wywodzi się z doświadczenia osoby, jej umiejętności, wiedzy
- oparty na funkcji: wynika z roli jaką ktoś pełni w grupie, pracy, rodzinie
- oparty na nieformalnych umowach np. ustalenie kto sprząta po śniadaniu
- oparty na sile: jedna osoba ma przewagę nad drugą by zmusić ją do posłuszeństwa
